De Godin Kali heeft heel veel verschillende namen. Ze wordt ‘de Verschrikkelijke’ genoemd, ‘de Zwarte’, ‘de Moeder’, en ‘de Donkere’.
Ze wordt ook ‘de Allerzoetste’  genoemd. Nu is dat een tamelijk opvallende naam voor een godin met een bebloed hakmes, een ketting van schedels om haar nek en een rokje van afgehakte armen.

Wat is er zo zoet aan Kali?

Laat me je een verhaal vertellen…

Op een dag dreigde de verschrikkelijke demon Mahish alle goden te vernietigen; zo sterk was hij.

Om deze demon te kunnen overwinnen, gaven alle goden al hun kracht en schittering aan één godin: Durga. Op haar moedige leeuw vocht ze een gigantische strijd met Mahish. Ze was sterker dan hem, maar er was een groot probleem: elke keer als ze zijn kop afsloeg, veranderde iedere druppel bloed die de aarde raakte, in een kloon van Mahish.

In een mum van tijd vocht Durga met duizenden demonen, en er was geen mogelijkheid om te winnen. Ze ontstak in een nog grotere razernij en hakte om zich heen, maar er kwam onvermijdelijk het punt waarop er geen hoop meer was.

Toen, uit haar derde oog, werd Kali geboren. Zwart als de nacht was ze, en afschrikwekkend.

Kali trok haar mes en hakte in op de demonen. Maar telkens als zij er één doodde, dronk ze zijn bloed vóórdat het de aarde kon raken en in een nieuwe demon kon veranderen.

Kali’s overwinning was totaal, en het slagveld werd oorverdovend stil toen ze klaar was.

Het verhaal achter dit verhaal

Kinderen worden boos als hun gevoeligheid niet wordt gerespecteerd. Woede voelt heet, rood en er zit veel energie in. Woede in zijn pure vorm, zoals Durga laat zien, is groots: het laait vanzelf in je op wanneer je moed en kracht nodig hebt om op te komen voor jezelf en anderen.

Maar zoals bij Durga, is het probleem niet altijd opgelost wanneer we woedend worden.  Wanneer je als kind woedend was en er werd nog steeds niet naar je geluisterd, dan kwam je in de hel terecht: je omgeving werd overweldigend en onveilig voor je. Voor het kind was er geen andere weg dan Kali te worden: haat.

Haat is stil. Haat is koud, niet heet. Haat kan wachten. Jaren en jaren, en de wraak wordt alleen maar zoeter. In haat ben je hoog verheven boven alles en iedereen. Haat is schoon: je weet welke methode je moet gebruiken om je doel te bereiken. Net zoals Kali wist hoe ze moest voorkomen dat er bloed werd verspild op de grond.

Hoe kijk jij naar haat?

Hoewel haat een heel erg slechte naam heeft, was het voor ieder van ons ooit de redding. Wanneer we haat voelen, is het onmogelijk om in contact te zijn met onze eigen gevoeligheid en die van anderen. Zonder haat zouden we gek zijn geworden. Iedereen haat, hoewel lang niet iedereen haat in zichzelf herkent, of er makkelijk contact mee maakt.

Een nieuwe manier om haat te benaderen

We zijn niet voor niets bang voor haat. Haat maakt het mogelijk om miljoenen mensen methodisch te doden in concentratiekampen. Uit haat zijn heel slechte dingen gebeurd. Vandaar dat de meeste spirituele paden er ver van wegblijven, of het proberen te onderdrukken.

Maar Tantra benaderd haat anders. Tantra zegt: haat in zichzelf is niet verkeerd. Je kan er niets aan doen dat je nou eenmaal haat.

Een tantrische beoefening bestaat uit het voelen en erkennen van de pure haat, zonder deze uit te acten in welke vorm dan ook. Tantra zegt: zelfs haat kan worden gehouden in aanwezigheid. En dan, wanneer we onze haat helemaal mogen voelen in ons eigen veld, kan het transformeren naar het Allerzoetste. Dan daalt een diep gevoel van innerlijke vrede over ons neer, en wordt het slagveld eindelijk stil…